Πρώην υψηλόβαθμος αξιωματικός της ΕΛ.ΑΣ. που είχε κύρια ενασχόληση την απόκτηση συστήματος αντι-drone για τη Βουλή και το Μέγαρο Μαξίμου, κόστους περίπου 2-3 εκατ. ευρώ, όπου υπήρχε κύριο ενδιαφέρον ισραηλινής εταιρείας, φέρεται να είναι ένα από τα κύρια πρόσωπα, όπως αποκαλύπτει «Το Βήμα της Κυριακής», που έχει ζητήσει από την ΑΔΑΕ να ερευνηθεί αν ήταν στόχος «υποκλοπών» από την ΕΥΠ ή την ΕΛ.ΑΣ. όπου υπηρετούσε.
Επιπλέον αίτημα για να διαπιστωθεί αν παρακολουθούνταν από τον «Μεγάλο Αδελφό» έχει υποβάλει στην ΑΔΑΕ άλλος ανώτατος αξιωματικός της ΕΛ.ΑΣ. που είχε αποστρατευθεί προ ενάμισι έτους και ο οποίος ασχολούνταν με κεντρικές προμήθειες του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη και σε συστήματα ηλεκτρονικού εξοπλισμού.
Με τη διατύπωση μάλιστα υπονοιών ότι η αποχώρησή τους μπορεί να συνδεόταν με συμφέροντα ιδιωτών που φαίνεται να σχετίζονται με την υπόθεση των υποκλοπών, τη διαχείριση του παράνομου λογισμικού Predator και άλλες επιδιώξεις επιχειρηματιών με διασυνδέσεις σε πολιτικούς χώρους.
Με συμπληρωματικούς ισχυρισμούς ότι οι εν λόγω αξιωματούχοι, όπως και άλλοι που είχαν σημαντικό ρόλο στη λεωφόρο Κατεχάκη – υπηρετούσαν σε κρίσιμα πόστα και επί ΣΥΡΙΖΑ -, είχαν σαφείς ενδείξεις από τότε ότι τα τηλέφωνά τους παρακολουθούνταν. Και αυτό γιατί υπήρχαν κρίσιμες διαρροές συνεννοήσεών τους για κρατικές προμήθειες. Οπως και ότι η αποπομπή τους από την ΕΛ.ΑΣ. δεν ήταν με υπηρεσιακά κριτήρια.
Η αλληλογραφία των υπηρεσιών
Τα νέα αυτά στοιχεία και πληροφορίες που παρουσιάζει «Το Βήμα» πολλαπλασιάζουν τα ερωτήματα και τις απορίες για την υπόθεση των υποκλοπών, μετά την ανάδειξη της τηλεφωνικής παρακολούθησης, το φθινόπωρο του 2021, από την ΕΥΠ του προέδρου του ΠαΣοΚ-ΚΙΝΑΛ Νίκου Ανδρουλάκη, όπως και λίγους μήνες πιο πριν του δημοσιογράφου Θανάση Κουκάκη.
Παράλληλα υπήρχε αντίστοιχη απόπειρα και στους δύο υποκλοπής των δεδομένων από τα κινητά τους με το ισραηλινό σύστημα λογισμικού Predator, με την αποστολή μάλιστα του ίδιου παραπλανητικού link.
Σύμφωνα με νεότερες πληροφορίες, στην ΕΥΠ εκτός του αιτήματος άρσης του απορρήτου επικοινωνιών του Νίκου Ανδρουλάκη, φέρεται να διατηρούνται στον φάκελό του έγγραφα ξένων μυστικών υπηρεσιών (πιθανολογείται ότι προέρχονται από την Ουκρανία και την Αρμενία), όπως και ελληνικών υπηρεσιών, στα οποία φέρεται να έχει «αιτιολογηθεί» η παρακολούθηση του εν λόγω πολιτικού αρχηγού.
Παραμένει άγνωστο αν αυτά τα έγγραφα με την εσωτερική αλληλογραφία των μυστικών υπηρεσιών μπορεί να τεθούν υπ’ όψιν του κ. Ανδρουλάκη αν ζητήσει σχετική ενημέρωση.
Καμία απάντηση για τα έγγραφα
Με συνεχείς διαρροές ότι ο λόγος «στόχευσης» του κ. Ανδρουλάκη από την ΕΥΠ αφορά «συναντήσεις του μέχρι τότε ευρωβουλευτή με κινέζους αξιωματούχους που εξέφραζαν θέσεις υπέρ της Ρωσίας», κάτι το οποίο ο κ. Ανδρουλάκης θεωρεί «πρόφαση» και άνευ περιεχομένου. Χωρίς ωστόσο να δίνεται σαφής απάντηση στο ερώτημα αν τα έγγραφα των ξένων μυστικών υπηρεσιών που διατηρούνται στον φάκελο Ανδρουλάκη ήταν πρόσφατα ή παλαιότερα και ενεργοποιήθηκαν ύστερα από την υποψηφιότητά του για την ανάληψη της προεδρίας του ΠαΣοΚ. Και αυτό με βάση ενδιαφέρον μεγάλης ξένης πρεσβείας ή και εγχωρίων συνεννοήσεων, όπως υποστηρίζουν πολιτικοί παράγοντες.
Ο κ. Ανδρουλάκης ήταν σημαντικό μέλος Επιτροπής της ΕΕ για τις ευρωκινεζικές σχέσεις μέχρι το 2019, με σχεδόν «μηδαμινό», όπως μνημονεύεται, περαιτέρω ενδιαφέρον για τέτοιου είδους ζητήματα. Με τελευταίο ερώτημα γιατί αποφασίστηκε η παρακολούθησή του το τρίμηνο της προεκλογικής του εκστρατείας, όπου προφανώς στη διάρκειά της θα ήταν απίθανο να είχε οποιαδήποτε επαφή με κινέζους αξιωματούχους, αφού ήταν διαφορετική η εστίασή του.
Καταστροφές χωρίς αιτία
Νεότερα ερωτήματα προκαλεί ο χρόνος καταστροφής του «αρχείου Ανδρουλάκη» από την ΕΥΠ που φέρεται να έγινε τρεις μήνες μετά την ολοκλήρωση της παρακολούθησης των συνομιλιών του. Με προσδιοριζόμενο δηλαδή χρόνο της εξαΰλωσης του αρχείου τον Φεβρουάριο του 2021 και με επίκληση τη μικρή χωρητικότητα του παλαιού συστήματος νόμιμων συνακροάσεων.
Ωστόσο το συγκεκριμένο παλαιό σύστημα υποκλοπών αντικαταστάθηκε πλήρως τον Φεβρουάριο του 2021 με νέο ιταλικής κατασκευής. Ετσι θεωρείται απορίας άξιο γιατί προσμετρήθηκε ο ηλεκτρονικός χώρος αρχειοθέτησης του παλιού «Μεγάλου Αδελφού» αφού το σύστημα αυτό έμπαινε στο περιθώριο, ενώ μπορούσε να αγοραστεί και «εξωτερικός» ψηφιακός χώρος αποθήκευσης δεδομένων.
Ακόμα ζητούμενο είναι γιατί καταστράφηκε πλήρως το εν λόγω παλαιό σύστημα κρατικών υποκλοπών, την περίοδο που αποκαλυπτόταν η υπόθεση Ανδρουλάκη ενώ είχε δεδομένα (χρόνο δημιουργίας αρχείου, χρόνο διαγραφής) που θα μπορούσαν να ήταν εκμεταλλεύσιμα για να διαφωτιστεί πλήρως η υπόθεση.
Τέλος, απορίες προκαλεί και η μετακίνηση τις τελευταίες ημέρες από την ΕΥΠ στην ΕΛ.ΑΣ. όλων των αστυνομικών (πέραν της προϊσταμένης που αποχώρησε από το περασμένο καλοκαίρι) που ήταν στην αρμόδια υποδιεύθυνση της ΕΥΠ που διεκπεραίωσε την παρακολούθηση του προέδρου του ΠαΣοΚ-ΚΙΝΑΛ.
Σε κοινή θέα τα δεδομένα
Την ίδια ώρα νέες διαστάσεις αποκτά η υπόθεση του ύποπτου λογισμικού Predator, η διαχείριση του οποίου ανήκει σε εταιρεία με έδρα στην Ελλάδα. Με σαφείς ενδείξεις ότι το παράνομο αυτό λογισμικό έχει σταλεί σε σειρά άλλων ατόμων που είτε δεν το έχουν αντιληφθεί γιατί άλλαζαν τις συσκευές των κινητών τους ή έσβηναν μηνύματα είτε γιατί έχουν αποφύγει μέχρι τώρα να το δημοσιοποιήσουν.
Μάλιστα σε μία από τις περιπτώσεις απόπειρας παγίδευσης ιδιώτη, πάλι το φθινόπωρο του 2021, στάλθηκε το αλλοιωμένο link-παγίδα, αθηναϊκής εφημερίδας, παρόμοιο με αυτό που είχε σταλεί και στον πρώην υπουργό του ΣΥΡΙΖΑ Χρήστο Σπίρτζη, ο οποίος επίσης κατήγγειλε παρείσφρηση του εν λόγω συστήματος στη συσκευή του κινητού τηλεφώνου του. Με σαφές δείγμα ότι οι χειριστές του Predator, πέρα από τις απόπειρες υφαρπαγής δεδομένων από πολιτικούς και εκπροσώπους των ΜΜΕ, προχωρούσε σε αποστολές του ύποπτου λογισμικού με χαρακτηριστική… άνεση εξυπηρετώντας τα συμφέροντα ιδιωτών σε διαφόρους επιχειρηματικούς χώρους ή για απολύτως προσωπικούς λόγους.
Εκμεταλλευόμενοι ασφαλώς το στοιχείο του αιφνιδιασμού, αφού για έναν τουλάχιστον χρόνο δεν ήταν γνωστό το «κόλπο» με την αποστολή του τάχα εμπιστευτικού SMS με το εικονικό link.
Σε ορισμένες μάλιστα περιπτώσεις, φέρεται να γίνονταν επιδείξεις σε μεγάλες οθόνες «παρουσιάσεων» των συνομιλιών που είχαν υποκλαπεί, όπως και άλλων δεδομένων. Σε άλλες περιπτώσεις παρουσιάζονταν και φωτογραφίες από τις φυσικές παρακολουθήσεις «στόχων» και διάφορες συναντήσεις τους. Με βασικό ζητούμενο ποιοι προχωρούσαν σε αυτές τις κατοπτεύσεις, βιντεοσκοπήσεις και άλλες αμφιλεγόμενες ενέργειες.
πηγή: το Βήμα