Ο χημικός ευνουχισμός βρίσκεται σχεδόν πάντα στο προσκήνιο και στη δημόσια συζήτηση μετά τη διάπραξη ειδεχθών σεξουαλικών εγκλημάτων, όπως ο βιασμός ανηλίκων.
Σε ορισμένες χώρες εφαρμόστηκε επί μακρόν ή και εφαρμόζεται ακόμη ως μέθοδος επανένταξης στην κοινωνία όσων έχουν διαπράξει κατά συρροή σεξουαλικά εγκλήματα. Η αποτελεσματικότητα και η ηθική αυτής της μεθόδου, ωστόσο, συζητούνται έντονα σήμερα.
Η χορήγηση φαρμάκων (φαρμακευτικός ευνουχισμός) έχει στόχο τη μείωση της σεξουαλικής επιθυμίας του δράστη σεξουαλικών εγκλημάτων.
Ωστόσο, για μια άλλη κατηγορία επιστημόνων ο χημικός ευνουχισμός αποτελεί το πιο σημαντικό θεραπευτικό εργαλείο για τον υπ’ αριθμόν ένα καρκίνο των ανδρών, εκείνο του προστάτη.
Όπως μαρτυρά ο όρος, ο χειρουργικός ευνουχισμός είναι μία χειρουργική πράξη. Αποτέλεσε τη μόνη θεραπευτική λύση μέχρι να αναπτυχθούν τα σκευάσματα που επέτυχαν μέσω ενός πολύπλοκου μηχανισμού, την καταστολή της τεστοστερόνης.
Ο ευνουχισμός, χειρουργικός ή φαρμακευτικός, των ανδρών έχει παρενέργειες οι οποίες παραλληλίζονται από τους ειδικούς με εκείνες που εμφανίζονται στις γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση.
Αυτές περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, μείωση ή πλήρη απουσία σεξουαλικής επιθυμίας, στυτική δυσλειτουργία, συρρίκνωση των όρχεων και του πέους, κόπωση, εξάψεις, γυναικομαστία. Μακροπρόθεσμα, ο ευνουχισμός μπορεί επίσης να οδηγήσει σε: οστεοπόρωση, αναιμία, απώλεια μυικής μάζας, αύξηση βάρους, κατάθλιψη.
Τα αποτελέσματα είναι γενικά αναστρέψιμα, καθώς συνδέονται με τη χορήγηση των φαρμάκων. Εάν η λήψη των φαρμάκων, όμως, συνεχιστεί για μεγάλο χρονικό διάστημα, ορισμένες ανεπιθύμητες ενέργειες μπορεί να συνεχιστούν.